kavir
و تو، کودک زخم خورده ام ...
هر جا و هرکجای جهان که باشی
باز به رؤیاهای من بازخواهی‌گشت.
تو مرا ربوده، مرا کُشته
مرا به خاکسترِ خواب‌ها نشانده‌ای
هم از این روست که هر شب
تا سپیده دم بیدارم...
کودکم چگونه ؟ کی بزرگ شدی ؟؟
همین است در سرزمین من،
من کُشنده‌ی خواب‌های خویش را
دوست‌می‌دارم.
و تو را که در رویاهایم مرا مهمان روح بزرگت نموده ای
دوست می دارم !!!
نوشته شده در پنج شنبه 92/2/5ساعت
7:15 عصر توسط aresh نظرات ( )
| قالب جدید وبلاگ پیجک دات نت |
